Erdi'nin Gezegeni

Kaldırımlar

Uzun zamandır blogumda yazı yazmıyorum. Ve bir o kadar uzun zamandır da bu konu hakkında yazmayı düşünüyorum. Metropol şehir İstanbul’un kaldırımlarına bakınca aklıma eleştiri dolu bir yazı yazmak geldi.

Bazıları “Kaldırımların neresini eleştiriyorsun?” ya da “Yazacak konu bulamamış!” diyebilir. Fakat engelli ya da bebek arabası kullanmak zorunda olan vatandaşlarımızın bu konu hakkında oldukça dolu olduğuna eminim. Ve şu anda aklıma toplu taşıma ile ilgili eleştiri yazısı yazmak da geldi, bunu sonraki yazıma saklayacağım.

Başta da belirttiğim gibi, kaldırımlar hakkında eleştirel bir yazı yazmayı uzun zamandır -son blog yazımdan itibaren- düşünüyorum. Biz fotoğrafsız gazeteyi bile okumayan bir millet olduğumuz için, fotoğrafsız -ya da resimsiz- bir yazıyı okumak şöyle dursun, göz bile atmayız. Ben de kaldırım fotoğrafı çekmekte tembellik ettiğim için, iş uzadı.

Kaldırım Nedir?

Yıllar evvel ilköğretimdeyken satın aldığım sözlüğümü gözümün önüne getirdim. Bayağı zaman geçmiş. Fiyatı KDV Dahil: 2.000.000 yazıyor. Neymiş “kaldırım” kelimesinin sözlük anlamı, bakalım. Bu arada Türkçe sözlüğümün kapağında “İlköğretim ve Liseler için” diye belirtilmiş, bilginizde olsun.

Kaldırım: 1. Çeşitli taşlarla yollara yapılan döşeme. 2. Yayalara ayrılmış yer.

Kaldırımlar İşgal Altında

Sözlükte kaldırım kelimesinin ikinci anlamında “Yayalara ayrılmış yer.” yazdığını görünce aklıma geldi. Sahi, gerçekten insanlar için mi yapılıyor ülkemizdeki kaldırımlar? Şehri yeşillendirmek, ağaç dikmek elbette güzel; ama zaten yaşanılası zor bir şehir olan İstanbul’da -ve kalabalık birçok şehrimizde- arabaların zaten işgal ettiği kaldırımları sanki çok büyükmüş gibi bir de belediyenin işgal etmesi ayrıca kötü.

Bence ülkemizdeki kaldırımlar sırf “Olması gerektiği için” yapılıyor. Her sene yolların kazılıp asfaltlanmasına şahit oluyoruz, ama “Şu kaldırımın taşı kırık, engelliler ve bebek arabaları için rampa yok, bunları onaralım, yapalım” diyene pek şahit olmuyoruz.

Kaldırımda Tek Kişi Zor Yürüyor!

Kaldırımlarımızın çoğunda tek kişi zor yürüyor. Hatta çoğu zaman yola ayak basmadan yürüyemiyoruz. Çünkü karşımıza ya elektrik direği, ya ağaç, ya araç, ya da bilimum şeyler çıkıyor. Yani iş sadece engelli vatandaşlar ve bebek arabalı yayalar için rampalı -eğimli- girişler yapmakla bitmiyor.

Turistlerin daha çok bulunduğu -Topkapı, Eminönü, Taksim gibi- semtlerde kaldırımlar daha alçak ve eğimli girişlere sahip. Ama alçak olduğundan dolayı, araçlar girmesin diye mantarlarla kapatılan kaldırımlarda ne yazık ki alınan önlemler suya düşüyor. Ve engelli vatandaşlarımızla, bebek arabalı yayalar gene mağdur oluyor.

Kaldırımlar İşlevsel Değil

Kaldırımlarımız var çok şükür. Kaldırımsız ülkeler de biliyorum. Ama sırf var olduğunu göstermek için de kaldırım yapılmaz ki! Son fotoğrafta gördüğünüz gibi, kaldırımın sonu duvarda bitiyor. Elbette pek çoğumuz önümüzü iyi görebiliyoruz, iyi olmasa da seçebiliyoruz.

Gözleri bozuk olan, gözlüğünü evde unutan, daha da önemlisi görme engelli bir vatandaşımızın kaldırımı kullanırken duvara çarpma riskinin olması bile kötü. Dikkat ettiyseniz artık şehirlerimizde sarı renkli şeritler var. Çarşılarda görmüşsünüzdür. Lütfen onları eskitmeyelim, yıpratmayalım, kırmayalım. O sarı şeritler görme engelliler için rehber görevi görüyor. Bir yanlışlık, hata varsa yetkilileri uyaralım.

Yazımı okuma ve bana katlanma zahmetine girdiğiniz için teşekkür ederim. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere!